Thanksgiving in my Greek home!

  Κάθε τελευταία Πέμπτη του Νοεμβρίου, οι Αμερικάνοι περιμένουν με ανυπομονησία την Ημέρα των Ευχαριστιών για να ευχαριστήσουν το σύμπαν, τον Θεό, την τύχη,  για όλα όσα έχουν και όλα όσα τους έχουν δοθεί. Στην πραγματικότητα είναι η πιο επίσημη ημέρα του έτους για να φάνε μέχρι σκασμού (επιτέλους μαγειρεμένο φαγητό και όχι έτοιμα σακουλάκια απο το supermarket) και να αράξουν στους μαλακούς καναπέδες τους βλέποντας επί ώρες τις αγαπημένες τους σειρές.

   Πήρα λοιπόν και εγώ την πιο μικρή γαλοπούλα που βρήκα και αποφάσισα να ζήσω την μέρα όπως της άρμοζε. 

   Δύσκολο κρέας αυτό της γαλοπούλας! Μετά από τρεις ώρες ψήσιμο και πόλλες ώρες παρακολούθησης του μαραθωνίου Friends που είχε στην τηλεόραση, το γεύμα ήταν έτοιμο. Αριστοκρατικό  και χορταστικό!  

      Κι εγώ περήφανη για το έργο μου ένοιωθα πρωταγωνίστρια αμερικάνικου καθημερινού σήριαλ! Φάγαμε κι εμείς μέχρι σκασμού και ευχαριστήσαμε για όλα όσα έχουμε... εγώ όμως ως γνήσιος ανικανοποίητος άνθρωπος υπέπεσα στον πειρασμό να ζητήσω κι άλλα! Σκέφτηκα οτί αφού αύτη τη μέρα το σύμπαν ανοίγει τις πύλες του για να δεχτεί τις ευχαριστίες ίσως το μπερδέψω λίγο και ακούσει και τα περαιτέρω θέλω και τις μεγαλύτερες μου ανάγκες. Τί είχαμε, τί χάσαμε! Κι αν δεν πιάσει, δεν πειράζει, έχουμε και τον Άγιο Βασίλη που  έρχεται!!!