Black Friday ή απλά μαύρη Παρασκευή, ονομάζεται η επόμενη ημέρα απο το Thanksgiving όπου και ξεκινούν οι εκπτώσεις στα μαγαζιά και η επίσημη περίοδος του υπερκαταναλωτισμού.
Όταν είδα στημένες σκηνές έξω από τα μαγαζιά δεν κατάλαβα τι μπορεί να σήμαινε αυτό. Ήξερα ότι πολύς κόσμος θα ποδοπατιόταν για να προλάβουν να μπούν μέσα στα μαγαζιά και τα πολυκαταστήματα αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ πως κάποιοι θα θυσίαζαν όχι μόνο την ημέρα τους αλλά και τον ύπνο τους για να προλάβουν το καλύτερο deal και τη μεγαλύτερη ευκαιρία.
Οι στατιστικές είναι αποκαλυπτικές! 226 εκατομμύρια άνθρωποι ψώνισαν είτε οι ίδιοι από τα καταστήματα είτε online και $52,4 δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν αυτήν την ημέρα καθώς και την επόμενη.
Άραγε όλο αυτό είναι απλά νοοτροπία; Είναι χαρακτηριστικό μόνο των Αμερικάνων; Είναι αποτέλεσμα της φτώχειας; Ή είναι απλά ένα κυνήγι του θησαυρού στα πλαίσια του καπιταλιστικού lifestyle;
Δεν ξέρω τι είναι ακριβώς. Μπορεί το φαινόμενο να εξηγείται από όλα αυτά μαζί. Μπορεί να είναι και ακόμα κάτι παραπάνω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό έχει ξεφύγει από τα στενά όρια της Αμερικής και μιμείται και από άλλους δυτικούς πολιτισμούς, σαν να είναι ένα τρομερό επίτευγμα άξιου μίμησης...
Όπως έγινε πριν λίγες μέρες, σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες, όταν η σειρά της Versace κυκλοφόρησε για όλους τους κοινούς θνητούς, σαν κι εμάς, μέσω των καταστημάτων H&M. Οι απίστευτες ουρές και τα ξεμαλλιάσματα, τα άδεια ράφια σε χρόνο dt, και η απίστευτη ικανοποίηση στα μάτια όσων καταφεραν να αγοράσουν έστω και ένα κομμάτι της συλλογής ήταν το χαρακτηριστικό της πρώτης κιόλας μέρας της κυκλοφορίας της συλλόγης.
Και κοιτάζοντας τα άδεια ράφια αναρωτιόμουν αν αυτές οι συμπεριφορές είναι δείγματα πολιτισμού...; Κι αν αυτή, η οποία θα φορέσει το φόρεμα, που κατάφερε να αρπάξει τρέχοντας από το ράφι, ύστερα από 8 ώρες ορθοστασίας στην ουρά θα νοιώσει ικανοποίηση και ισχυρό μέλος της κοινωνίας; Θα νομίσει ότι ανεβάζει έτσι το κοινωνικό της status; Τελικά είμαστε ότι φοράμε; Ή μήπως η ευτυχία μας καθορίζεται από το περιτύλιγμα μας;
Δεν ξέρω αν τελικά τα φοράμε για εμάς ή για τους άλλους, αν μας προσφέρουν άνεση ή απλά ικανοποίηση... το σίγουρο είναι ότι θα ήθελα πολύ και εγώ έστω ένα φορεματάκι Versace αλλά δεν πρόλαβα... :o(
Και κοιτάζοντας τα άδεια ράφια αναρωτιόμουν αν αυτές οι συμπεριφορές είναι δείγματα πολιτισμού...; Κι αν αυτή, η οποία θα φορέσει το φόρεμα, που κατάφερε να αρπάξει τρέχοντας από το ράφι, ύστερα από 8 ώρες ορθοστασίας στην ουρά θα νοιώσει ικανοποίηση και ισχυρό μέλος της κοινωνίας; Θα νομίσει ότι ανεβάζει έτσι το κοινωνικό της status; Τελικά είμαστε ότι φοράμε; Ή μήπως η ευτυχία μας καθορίζεται από το περιτύλιγμα μας;
Δεν ξέρω αν τελικά τα φοράμε για εμάς ή για τους άλλους, αν μας προσφέρουν άνεση ή απλά ικανοποίηση... το σίγουρο είναι ότι θα ήθελα πολύ και εγώ έστω ένα φορεματάκι Versace αλλά δεν πρόλαβα... :o(
Δε θα ήθελα να δώσουμε αρνητική σημασία στη λέξη περιτύλιγμα!!Επειδή συνδέεται με τη λέξη επιφάνεια;;;Και;; Ό,τι είναι στην επιφάνεια δεν είναι ωραίο;;Ποιός το είπε;;Και ασχολούμαστε μόνο με το βάθος...Οι άνθρωποι βρίσκονται στην επιφάνεια της γης και δημιουργούν.Βάφουμε το εξωτερικό του σπιτιού και του βάζουμε λουλούδια, για να έχει ωραίο περιτύλιγμα!Θαυμάζουμε το περιτύλιγμα που μας έκανε η πωλήτρια για το δώρο του αγαπημένου μας...Είναι απαραίτητο το περιτύλιγμα και ναι αντικατοπτρίζει και ξεγυμνώνει την ψυχή και τη διάθεση μας...δεν είναι κακό!Κακό είναι το περιτύλιγμα να είναι πιο ωραίο από το περιεχόμενο, πιο σημαντικό.Κακό είναι το περιτύλιγμα να γίνεται αυτοσκοπός!
ReplyDeleteΜε λένε Ανδρονίκη και είμαι "εξαρτημένη" από το περιτύλιγμα μου, συγγνώμη!Μου αρέσει να θαυμάζω το είδωλο του καθρέπτη μου, ενοχλώ κανένα;Για ποιον το κάνω;Για προσωπική μου ικανοποίηση....να περπατώ και να είμαι ωραία..Τι;;;Το κάνω, για να με βλέπουν οι άλλοι ωραία;;Ίσως, λίγο, αλλά από την άλλη, γιατί και τα εσώρουχα μου θέλω να είναι ωραία, γιατί και στο σπίτι θέλω να είμαι ωραία;; Είναι θέμα ανθρώπου...Και εν τέλει, πού είναι το κακό, αν θελω να ψωνίζω και να ανανεώνομαι;Δε θα περιμένω σε ουρά από βραδύς, για να ανοίξει το επώνυμο κατάστημα σε περίοδο εκπτώσεων(καθώς, ακόμη δεν άρχισε αυτή η περίοδος στην Ιταλία)ούτε θα χρεωθώ, όταν δεν έχω, για να αγοράσω την πανέμορφη, μοναδική, ξεχωριστή τσάντα με την οποία είμαι ερωτευμένη εδώ και 13 μήνες, 12 μέρες και 5 ώρες στο διπλανό κατάστημα! Απλά στεναχωριέμαι λίγο, αλλά τώρα το έχω ξεπεράσει.Θα ήθελα να ξόδευα, όπως ξόδευα τότε, μου δίνει χαρά. Προτιμώ να ψωνίσω ένα μπλουζάκι από το να φάω σε ένα καλό εστιατόριο! Οπότε δεν είναι το shopping το θέμα, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο καθείς αξιοποιεί τα χρήματά του!Άλλοι για προσωπική ευχαρίστηση ιδιωτική, άλλοι για επίδειξη πλούτου με όλα τα μέσα...όλοι επιδεικνύουμε τον πλούτο μας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, γιατί μας ευχαριστεί...δεν είναι κακό! Η υπερβολή είναι το κακό..παν μέτρον άριστον!!
Είμαστε ό,τι φοράμε!Το "φόρεμα" φανερώνει την επαγγελματική μας ιδιότητα, την οικονομική κατάσταση που θέλουμε να κοινοποιήσουμε στο εξωτερικό μας περιβάλλον(αληθή ή ψευδή),τη διάθεση μας, τα άγχη μας, τους φόβους μου, τους στόχους μας, το χαρακτήρα μας....όλα φαίνονται..μην προσπαθείτε να κρυφτείτε...ακόμη και χωρίς το "φόρεμα" ,γυμνοί, πάλι θα σας διαβάσουν σαν ανοιχτό βιβλίο!
Εις το επανιδείν