Λιγότερο από ένα χρόνο, εδώ στη χώρα του Κολόμβου, και η αναζήτηση της τύχης μας συνεχίζεται. Μέχρι όμως η τύχη να μου χτυπήσει την πόρτα και η αλλάγη να με συναντήσει αναπάντεχα, αποφάσισα να μπω και να βιώσω τον Αμερικάνικο τρόπο ζωής σε όλο του το μεγαλείο.
Έτσι λοιπόν παραμόνη του Halloween και μια μέρα μετά από μια παράξενη χιονοθύελα, Οκτώβρη μήνα, έτρεχα να αγοράσω στόλη για τον μικρό μου πρίγκηπα. Άδεια ράφια και πανικός στα ταμεία. Ύστερα από μία ώρα αναζήτησης βρήκα τη λιγοτερη τρομακτική για ένα παιδάκι μόλις ενός έτους! Στολή πειρατή παπαγάλου και ήμασταν έτοιμοι να πάμε στην παρέλαση που γίνεται στις 31 Οκτωβρίου σε κάθε πόλη και γειτονιά της Αμερικής! Τα σπίτια ήταν όλα στολισμένα με αράχνες, νεκροκεφαλές και άλλα τρομακτικά αντικείμενα...Όσο πιο τρομακτικά τόσο καλύτερα! Ανήμερα, λοιπόν, γίνεται η παρέλαση και ταυτοχρόνως διαγωνισμός καλύτερης στολής και καλύτερου στολισμού σπιτιού. Οι διαγωνισμοί άλλωστε είναι μέσα στην κουλτούρα των Αμερικάνων. Διαγωνισμός ομορφότερου μωρού, πιο καλοντυμένου παιδιού, πιο ομοιόμορφης οικογένειας...
Έντυσα λοιπόν τον μικρό μου και ξεκινήσαμε για το event της ημέρας!
Μικροί μεγάλοι μασκαρεμένοι, μπάντες παίζαν μουσική και παιδικά γέλια παντού (εκτός βέβαια από τον δικό μου, που μόνο στο θέαμα μιας μασκαρεμένης μάγισσας κούρνιαζε στην αγκαλιά μου)...Κάτι όμως έλειπε, το σκεφτόμουν και αναρωτιόμουν...προς το τέλος της παρέλασης το βρήκα, έλειπε το ταμπεραμέντο! Η όλη κατάσταση θύμιζε το ελληνικό τριώδιο, αλλά χωρίς το κέφι και την ελληνική διάθεση για γλέντι και ξέφρενη διασκέδαση...Όλα μετρημένα και οργανωμένα...
Σειρά τώρα έχει το thanksgiving, το οποίο θέλω να το ζήσω όπως το έχω δει σε τόσες και τόσες ταινίες και σειρές. 'Eτσι κανόνισα να πάμε σε σπίτι φίλων, με την παραδοσιακή γαλοπούλα, tον πουρέ γλυκοπατάτας και την κολοκυθόπιτα...και αν είμαι τυχερή έτσι, για την χαρά της έκπληξης, ίσως έρθει απροσδόκητα και ο Brat Pit, ως καλεσμένος της τελευταίας στιγμής!!
No comments:
Post a Comment