Thursday, February 14, 2013

Περί Έρωτος...

     Ημέρα του Αγ. Βαλεντινού κι εγώ βρέθηκα στο κέντρο της πόλης...
   Μια βροχερή και μελαγχολική μέρα, στην κατά γενική ομολογία ερωτική Θεσσαλονίκη, με καταστήματα γεμάτα κόκκινα μπαλόνια και σοκολατένια γλυκά σε σχήμα καρδιας, και διαφορους πλανόδιους μουσικούς σε διάσπαρτες γωνιές της πόλης... Εικόνες βγαλμένες από ερωτικό κομεντί ικανές να σε πλημμυρίσουν με συναισθήματα έντονα... Η διάθεση αλλάζει και το μυαλό ξεφεύγει από τις σκέψεις της σκληρής πραγματικότητας.





   Και αυτοματως η υπόσχεση να μην υποκύψω στην εμπορικότητα αυτής της γιορτής είναι δύσκολο να τηρηθεί. Και πως μπορεί κανείς να κρατηθεί και να μην λυγίσει μπροστά στο μεγαλείο του έρωτα; Όχι γιατί το επιβάλει η μέρα αλλά γιατί απλά γύρω όλα μυριζουν έρωτα. Το μάτι εστιάζει στα ζευγάρια ανθρώπων που έχουν κατακλύσει τους δρόμους και η σκέψη ταξιδεύει σε ιστορίες βαθιάς αγάπης και ανυπέρβλητου έρωτα. Ανθρωποί διαφορετικοί μεταξύ τους, με ένα μόνο σκοπό, να δώσουν και να πάρουν αγάπη.




    Ρομαντικό; Ναι! Και Είναι κακό; Είναι κακό  να αφήνουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να ζει το κάθε του συναίσθημα; Κι ας είναι μια γιορτή ή κάποιος συγκεκριμένος λόγος η αιτία της παράδοσης μας, αρκεί να είμαστε για λίγο αληθινοί και ελεύθεροι.
   Και έτσι αυτό μπορεί και να μας γίνει συνήθεια και να γίνουμε όλοι λίγο πιο ευτυχισμένοι ανθρωποί. Ευγνώμωνες για όλα όσα μας έχουν δοθεί και για όλα όσα θα έρθουν στο μέλλον!

“Έρως ανίκατε μάχαν…”





No comments:

Post a Comment