Μια βραδιά στην όπερα!!!

  Ύστερα από δύο δύσκολες εβδομάδες, μια πανσέληνο στο ζώδιο του Καρκίνου, σαρανταοκτάωρους καυγάδες και νεύρα τσιτωμένα ήρθε η χαλάρωση. Η διάθεση βέβαια συνεχίζει να ανεβοκατεβαίνει πιο γρήγορα και από ασανσέρ σε πολυάσχολο πολυκατάστημα. Άλλοτε το ποτήρι μοιάζει μισοάδειο και άλλοτε μισογεμάτο. 

   Σε μια από αυτές τις δύσκολες μέρες, ήρθε το αναπάντεχο μήνυμα από έναν φίλο, που σαν απο μηχανής θεός, λειτούργησε σαν βάλσαμο της ψυχής. Δύο δωρεάν εισητήρια για την Metropolitan  Opera  of New York. Πολιτισμός και κουλτούρα σε μια από τις  καλύτερες όπερες του κόσμου.

   Παρασκευή και 13 και παρά τις δυσυδαιμονίες που επικρατούν για τη μέρα, εγώ είχα ραντεβού με μια μοναδική εμπειρία...

  Μεγαλοπρεπή κτίρια, σκάλες ντυμένες με κόκκινα χαλιά, υπάλληλοι με τις παραδοσιακές κάπες των γκρουπιέρηδων, όπως ακριβώς τα έχουμε δει στις ταινίες. Τα Bars πουλούσαν σαμπάνιες και κρύα σάντουιτς με σολωμό, οι γυναίκες φορούσαν τουαλέτες με ουρά γοργόνας και οι άντρες σμόκιν! Η όλη ατμόσφαιρα με μετέφερε σε άλλη δεκαετία ή ακόμα σε σκήνη από ταινία εποχής. 
   Εμείς είχαμε τα δωρεάν εισητήρια, αλλά φυσικά αυτό δεν το ήξερε κανείς. Ήμασταν ίσοι με όλους αυτούς τους καλοντυμένους και αμέσως καταφέραμε να μπούμε στο ρόλο. Πλούσιοι, κουλτουριάρηδες, θαμμώνες της όπερας και λάτρεις της τέχνης. 
   Φυσικά και πήγαμε στο bar, αγοράσαμε την πιιο φτηνή σαμπάνια και περιφερόμασταν στο φουαγιέ ανιχνεύοντας και εξερευνόντας το χώρο.

   Ακριβώς στις 7:30 το βράδυ, τα  τρία κουδούνια ήχησαν. Μπήκαμε μέσα στην αίθουσα και η εικόνα ήταν όντως μαγευτική. Φαινόμασταν όλοι τόσο μικροί μέσα σε αυτό το θέατρο....
   Η Ορχήστρα ξεκίνησε να παίζει υπό τις οδηγίες του Γάλλου μαέστρου και η παράσταση ξεκίνησε. Το γνωστό έργο "Faust" άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά στα έκπληκτα και γουρλωμένα μάτια μου. Μια κλασσική, αλλά και πάντα επίκαιρη ιστορία. Μια ιστορία λίγο πιο κοντά στους θρησκευόμενους και ένα δίδαγμα σε όσους μπορούν και ίσως θέλουν να πουλήσουν την  ψυχή τους στο Διάβολο. Το δίδαγμα μιας ιστορίας, βέβαια, έιναι πάντα υποκειμένικο. 
   Η παράσταση τελείωσε μετά από περιπού τέσσερις ώρες, το χειροκρότημα ήταν παρατεταμένο και όλοι γύρισαν στα σπίτια τους ικανοποιημένοι και γεμάτοι.